ที่ผมบอกว่ายังไม่มีอะไรจะเขียน.......ก็เพราะช่วงนี้งานการเยอะแยะจริงๆ....ก็เลยมึนไม่รู้ว่าจะเขียนอะไรดีครับ......งงงงง....สาเหตุก็เพราะเหมือนกับเราเป็นหัวหน้าโรงพักอะไรประมาณนั้น ลูกน้องแต่ละฝ่ายต่างก็หวังพึ่งเราเป็นที่ตั้ง ไม่กล้าปรึกษาคนอื่น....โดยเฉพาะบ่นเรื่องหัวหน้าหน่วย....ตัวผมเองก็ได้แต่ปลอบกันไปวันๆว่าเขาไม่ได้อยู่กับเราไปจนเกษียณอายุหรอกครับ...............อดทนเอาไว้ดีที่สุด....................อีกเรื่องก็เป็นเรื่องของบุตรสาวเป็นปัญหาการเรียนของเขาเป็นเรื่องของครอบครัวคร้าบบบบบบบบบบบบบบบ..........ดูภาพไปเพลินๆดีกว่าครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น